maandag
12 januari 2009
En zo zijn we ineens in 2009 beland; weer een nieuw
jaar. Een januaridip ken ik niet. Ik sta ieder jaar weer enthousiast in januari
naar een fris nieuw jaar te kijken vol verwachting wat dat jaar weer brengen zal.
De verwachtingen voor 2008 waren vol hoogtepunten ( 25 jarig huwelijk, 50 jaar
worden, 2 kinders eindexamen, 2 kinderen die hun 18e verjaardag vierden) Het waren
mooie feesten. Helaas gaf 2008 ook meer verdriet en zorgen dan andere jaren door
ziekte van dierbaren en het overlijden van mijn vader.Mijn vader was oud en op,
maar het is een eenzaam gevoel geen ouders meer te hebben. Gelukkig zijn Dorien
en een vriendin die ernstig ziek was beiden beter verklaard en dat zijn gebeurtenissen
om meer dan dankbaar voor te zijn!
Wat de katten betreft was 2008 ook
een jaar van hoogte - en dieptepunten. Voor het eerst werd een Matya Mou kat best
in show: Dodi. Trots als een pauw waren we in Bleiswijk. Ook in Schiedam viel
hij in de prijzen. De show in Nieuwegein moesten we voorbij laten gaan omdat de
katten niet helemaal fit waren. A.s. zondag gaan we met Dodi en Filiz naar de
show in Haarlem. Filiz is een kitten van Danah. Danah en Oré hadden afgelopen
zomer beiden kittens: 9 stuks in totaal. Het was superdruk, maar ook superleuk.
7 kittens hebben er geweldig personeel gevonden. Filiz is als fokpoesje hier blijven
wonen. Godyvert is hier blijven wonen omdat, we nadat we aan het begin van zijn
leven voor zijn leven vreesden, erg aan hem gehecht zijn geraakt. Hij is inmiddels
gecastreerd. In 2008 hebben we afscheid moeten nemen van een aantal katten. Altijd
weer een moeilijke beslissing, maar we zijn er van overtuigd dat we de juiste
beslissing genomen hebben en hebben op dierwaardige manier afscheid genomen van
Milou, Boudewijn en Beaudine. Een ander afscheid was het afscheid van Tears die
erg dominant werd binnen de kattengroep. Voor hem hebben we een geweldig nieuw
thuis gevonden bij Maaike. Het gaat geweldig met hem!
2009 is begonnen
met geweldig weer. Voor het eerst in jaren kon er weer geschaatst worden. Bij
een aantal van mijn kinderen is goed te merken dat er "Fries bloed"
door de aderen stroomt. Wanneer er ijs ligt gaan harten sneller slaan en wordt
er uren door gebracht op het ijs. De "grote plas" in het schollebos
was dichtgevroren. Het was er prima schaatsen. Nu maar duimen dat de vorst terug
wil komen. Zelf ben ik geen schaatster meer na een vervelende knieblessure. Ik
heb genoten van het prachtige weer, veel gewandeld en veel foto's gemaakt. Ik
vind het heerlijk om vogels te kijken en bij te voeren en met deze kou kwam ik
veel vogels tegen die ik anders niet zie. Zo had ik een specht in de tuin aan
een vetbol bungelen en in het bos kwam ik koperwieken en een ijsvogel tegen: helemaal
leuk!
Katten plannen zijn er genoeg. Zoals eerder aangegeven gaan we met
Filiz en Dodi naar de Felikatshow in Haarlem a.s. zondag. Welke andere shows we
nog zullen gaan bezoeken weten we nog niet. Danah is uit logeren bij Nanda en
Harry in Drouwen. Ze schijnt het gezellig te hebben met Starsky, hun blauwe OSH
kater. We gaan afwachten of e.e.a wat opgeleverd heeft. Komend weekend komt ze
weer terug. Of we met Eva nog een nest gaan plannen weten we niet. Eva is een
beetje dom.....gaat bij een dekking op haar rug liggen. We hebben ook weer geen
zin om kilometers af te leggen voor een dekking die gedoemd is te mislukken. Enfin,
we zien het allemaal wel.
2009:
we hebben er zin an!



maandag
27 oktober 2008
Soms moet je als fokker beslissingen nemen die je
niet wil nemen en waarvan je dacht dat je ze nooit zou nemen toen je nog geen
katten fokte of toen je net met fokken begon.
Iedere kat die bij mij
in huis kwam zou hier oud worden en dood gaan...punt...
Mensen die "zomaar"
hun dieren "weg" deden waren slechte mensen....punt....
Inmiddels
weet ik dat zaken niet zo zwart/wit zijn. Nou geldt dat voor heel veel zaken in
het leven...dingen zijn meestal een tikke genuanceerder wanneer je er over na
denkt. Dit dagboekstukje is zeker niet op mijn "eigen straatje schoon te
vegen". Ik weet dat er veel mensen zijn die denken zoals ik dacht en ik wil
eerlijk blijven in mijn catteryverhalen.
Tears was een poosje uit logeren
geweest bij een bevriende cattery voor een dekking. Hij had daar voor fraaie kittens
gezorgd. Gecastreerd kwam hij terug, want voor ons en hem was zijn dekcarriére
ten einde. Tears is een enorme lieverd. Hij kan kroelen, spinnen als geen ander,
maar in de groep was hij enorm dominant. Vooral Beaudine, onze zwarte castraat
poes, moest het erg ontgelden. Zodra hij haar zag viel hij haar aan. De rest van
de groep werd dan ook onrustig, dus er viel voor ons veel te regelen zodat die
confrontaties niet plaats vonden. Homeopatische druppels, bachtherapie; het mocht
niet baten. Als wij niet thuis waren verbleef Tears in een bench.Als wij wel thuis
waren zat hij tevreden spinnend bij ons op schoot.
Afgelopen week stond
er een berichtje op mijn voicemail van een van de dierenartsassistentes van onze
dierenarts. Afgelopen jaren liet ze regelmatig weten helemaal weg te zijn van
het Oosterse ras. Toen ik afgelopen zomer op de praktijk was om mijn kittens te
laten vaccineren vertelde ze dat ze ging verhuizen en dan plek had voor een kat.
Bij voorkeur natuurlijk een Oosterse.Ik had haar geadviseerd tegen die tijd te
bellen en dat ik zou helpen zoeken.Toen ik haar voicemail afluisterde met het
verzoek terug te bellen. Heb ik het eerst even zo gelaten en niet terug gebeld
tot na het weekend:ik was het niet van plan, maar ineens schoot Tears door mijn
hoofd. Zoals het nu ging was het voor hem niet leuk en ik hield te veel van hem
om zo nog (hoe lang?) door te modderen. Maaike, de da assistente, was meteen enthousiast.
Een paar uur later stond ze al op de stoep om hem op te halen.....Ineens was hij
weg.....
Het gaat hem goed. Maaike heeft 2 hondjes die hij kopjes geeft.
Dat deed Tears bij Jacob ook altijd en hij is ooit opgegroeid met een Doberman.
De hondjes moeten meer wennen aan hem dan hij aan hun en zoals ik de mails van
Maaike lees gaat het helemaal goed komen en heeft hij een geweldig nieuw thuis
en hebben Maaike en haar zoon een super kat! Enne.....mochten er alsnog problemen
optreden dan komt hij weer gewoon terug. Die afspraak hebben we ook gemaakt.
De rust in de groep lijkt weer gekeerd. En wat het vinden van een goed tehuis
betreft: dat is voor een volwassen kat niet anders als voor een kitten.
Als
ze maar goed terecht komen!!!!

.jpg)
.jpg)
1
september 2008
Bijna herfst. Het is in onze tuin al heel goed te merken.
Iedere ochtend moeten we ons een weg banen naar het kippenhok door allerlei fraaie
spinnewebben heen van diverse spinnen in diverse maten. Ik vind het iedere keer
weer zielig om die fraai geweven webben kapot te maken, maar het kan helaas niet
anders. Ik blijf me overigens verbazen hoe snel zo'n web weer hersteld wordt en
opnieuw in de weg hangt.Ook blijf ik me verbazen hoe sommige webben " erbij
hangen" gesponnen vanaf de dakgoot; draden soms van meters....onze tuin hangt
er vol mee. Een echte spinnenliefhebber ben ik niet, maar ze intrigeren me wel.

Inmiddels heeft ook Goya een superthuis gevonden bij Carla in Haarlem. Zij
had al een Oosterse castraat van 3 jaar oud en een europese korthaardame op leeftijd.
Ze had het idee dat haar Oosterse een speelmakker nodig had, zag de foto van Goya
en was meteen verkocht en heel enthousiast, dus ook met hem gaat het inmiddels
prima. Een mooi einde van het kittenseizoen; even "rust" in onze tent.
Echt rustig is het nooit.Dat zouden we ook niet willen.... We zijn met de hele
kattenschare plus tekkel Jacob naar de dierenarts geweest voor de jaarlijkse vaccinaties.
Alles is gezond bevonden. Altijd weer prettig. Zondag de eerst show weer. We hopen
op een leuke dag.
Vandaag zijn Marlous en Dorien Jive weer terug aan het
brengen naar zijn stal op de manege. Zal wel wennen zijn voor hem. Hij heeft 2
maanden vakantie gehad en met Puck en Goos op de wei gestaan. Nu moet hij weer
aan de bak. De meiden hebben er zin in...ik hoop hij ook...... Hij is vandaag
voorzien van nieuwe schoenen door de hoefsmid en is door Marlous en Dorien gewassen
en geknipt. Na 2 maanden wei zag hij er eerder uit als een varken als een Haflinger.
Volgens de meisje ziet hij er nu weer picobello uit. De wei heeft altijd te lijden
onder die 2 maanden " ponnygeweld". Komende maanden gaan we aan de slag
om het onkruid wat er nog staat te vernietigen, de kanten op te laten trekken
en daarna gras te zaaien in de hoop dat er volgend jaar zomer weer een fraai gazonnetje
beschikbaar is. Puck en Goos zullen ook weer vaker in hun stalletje staan. De
vakantie is voor iedereen voorbij en dat blijft altijd weer wennen.....



maandag
11 augustus
Vakantie! We hadden gehoopt op beter weer, maar helaas...wederom
lijkt de zomer meer op herfst en is de zon ver te zoeken. We troosten ons met
fraaie sportmomenten op TV en kijken veel naar de Olympische spelen. Sinds vorige
week zijn Har en ik trotse eignaren van een plamaTV. Dit was een cadeau van familie
en vrienden ter gelegenheid van ons 25 jarig huwelijk en ons beider 50 "worden"
. Ik was afgelopen dinsdag aan de beurt en Har in September. De kinderen hadden
een fraai feest georganiseerd compleet met Sarah en een heerlijke BBQ.Helemaal
TOP!
Inmiddels hebben 6 kittens het nest verlaten.Ze zijn stuk voor stuk
goed terecht gekomen en hebben het goed naar hun zin bij hun nieuwe personeel.
Alleen voor Goya heb ik nog geen nieuw thuis kunnen vinden. Dat is jammer, want
het is een heel leuk ventje


Filiz
en Godiva groeien als kool....nou ja Godiva.....ik heb het nog nooit eerder gehad,
maar in dit nest heb ik 2x een kater voor een poesje aangezien. In het verleden
heb ik wel eens getwijfeld, maar uiteindelijk altijd de goede keus gemaakt. Godiva
blijft een beetje apart; was aanvankelijk ook een beetje achter in haar ontwikkeling..oeps...zijn
ontwikkeling dus. Hij gaat nu als een speer, eet als een wolf, is zelfs een beetje
aan de mollige kant en gaat voortaan door het leven als " Godyvert".
Verder heb ik Dodi, Filiz en Godyvert op gegeven voor de eerste Felikatshow
van het seizoen in Schiedam, 7 september a.s. 'S even kijken wat de heren keurmeesters
van de 2 pukken vinden. Dodi heeft nog een CAP nodig en we hopen die daar te halen.
We hebben wel weer zin om naar een show te gaan.
Met Tears gaat het nog
niet helemaal goed in de groep. Hij kan het vinden met iedereen behalve met Beaudine,
onze oudste castraat poes. Zodra hij haar ziet wil hij met haar knokken. Dat is
jammer, want Tears zelf is een verschrikkelijk lieve kat. Hij krijgt momenteel
bachtherapiedruppels: bullying; met het idee baat het niet dan schaadt het niet.
Helaas zien we tot nu toe geen resultaat. Verder wordt het in de kattengroep weer
een beetje rustiger in huis. Nog maar 3 kittens i.p.v. 9. Het is gewoon even wennen....we
slapen weer..........



zondag 20 juli 2008
9 kittens....dat geeft een boel leven in de brouwerij. We willen ze 'snachts
niet in de woonkamer hebben uit angst dat ze de boel daar verbouwen, dus hebben
we ze in onze slaapkamer. Dat dat ook niet altijd een succes is zal iedereen begrijpen.
Als we 'savonds op bed gaan krijgen ze nog een hapje eten en gaan ze erna tevreden
slapen. Niks aan de hand tot een uurtje of half 5. Op dat tijdstip is "the
gang" uitgeslapen en is het feest. 9 kittens vliegen over de grond, over
het bed, onder de dekens, klimmen en springen in de krabpaal.Die krabpaal hebben
we 2 maanden geleden bij gekocht. Hij is al aardig gesloopt door de "lovely
9". Na het vertrek van de kittens kan hij straks zo de container in....Deze
keetpartij houden ze makkelijk tot een uur of 8 vol; iedere dag weer. Wij lopen
met wallen onder onze ogen en zien er op sommige plekken wat gehavend uit. De
kleine pukken houden er namelijk weinig rekening mee dat wij ook in bed liggen......Toch
gaan we ze straks weer missen......

.jpg)
.jpg)
14
juli 2008
Ineens werd
2008 op een heel verdrietige manier speciaal. Dorien werd heel erg ziek en moest
worden opgenomen in het ziekenhuis. Daar bleek dat haar nieren nauwelijks meer
functioneerden en dat de mogelijkheid er in zat dat nierdialyse nodig zou zijn.
Iedereen zal begrijpen dat onze bezorgheid grenzeloos was. Na een paar dagen ging
haar nierfunctie met sprongen vooruit en zoals het er nu uitziet zullen ze geen
blijvende schade overhouden. Dorien is langzaam maar zeker weer opgeknapt. In
de week nadat ze uit het ziekenhuis ontslagen was overleed mijn oude vader toch
nog plotseling. De laatste jaren van zijn leven waren voor hem niet leuk. Alzheimer
nam zijn leven langzaam maar zeker over en er bleef steeds minder over van de
intelligente man die hij ooit was. Het is goed zo.....maar toch is het besef raar
dat hij er niet meer is. Morgen krijgen we de uitslag van een aantal testen die
bij Dorien gedaan zijn en dat blijft spannend. Dorien zelf is weer de oude en
kwam gisteren alsof er niets gebeurd was met Jive even buurten.

Door al het verdriet was er even wat minder tijd voor andere zaken zoals deze
site. Maar toch.....er lopen hier nog steeds 9 fraaie, vrolijke, vertederende
kittens rond. 9 kittens: het is een heleboel. Af en toe lijken het er wel veel
meer; zeker als ze elkaar achterna zitten; dan zie je overal kittens; zeker als
de andere katten ook mee gaan doen. Een paar kittens zijnnog op zoek naar nieuw
personeel. Er zijn veel nesten "Oostersen" momenteel. We wachten geduldig
af. Tot nu toe verhuist Gara eind deze maand naar Zeeland, Garibaldi die Simon
gaat heten verhuist naar Arnhem en Fahima verhuist naar Den Haag. Filiz en Godiva
blijven hier wonen. Blijven Grigor, Gonzo,Goya en Gina nog over. Stuk voor stuk
grappige kittens die ik graag leuk nieuw peroneel gun. Volgende week krijgen ze
hun 2e vaccinatie en dan mogen ze de week erna de wijde wereld in.
vrijdag 6-6-2008
De weken vliegen hier voorbij. 2008 is voor ons op veel manieren een speciaal
jaar. Har en ik waren in mei 25 jaar getrouwd (we hebben dat met zijn tweeën
gevierd met een heerlijk lang weekend in Spanje), onze 2 jongste kinderen hebben
eindexamen gedaan ( we duimen voor een goede uitslag..) en Har en ik worden beiden
50 in augustus en september. De kinderen hadden een fraaie verassing voor ons
25 jarig huwelijk en doen geheimzinnig over onze verjaardagen. We wachten het
af; spannend blijft het :-)
Ondertussen groeien hier 9 kittens gezond
en vrolijk op. Ze groeien als kool, eten prima en weten allemaal de bak te vinden.
Ook Godiva onze ieniemini doet het goed. De dag na de geboorte was ze flink afgevallen
en kreeg geen kans in het gekrioel van 9 kittens een tepel te vinden. Ondanks
bijvoeding groeide ze niks. Ze kreeg daarbij ook nog een pusplekje onder haar
staart. Ondanks de antibiotica ging het steeds meer bergafwaarts. Oré en
Danah lieten haar links liggen. Dorien en ik dachten echt dat ze het niet zou
halen Onze Godiva bleek een doorzetter en langzaam aan ging ze groeien; aanvankelijk
maar een paar gram per dag, maar uiteindelijk zat de groei er goed in. Ze weegt
inmiddels bijna 400 gram en doet voor niks onder voor haar broers en zussen. Ze
is alleen nog een tikkie kleiner.Het wordt een zeer fraai dametje. Natuurlijk
zijn we door deze ervaring zeer aan haar gehecht geraakt en het zal niemand verbazen
dat ze hier blijft wonen samen met Filiz, het Lilac kitten van Danah.



woensdag
30 april
Terwijl onze koningin op dit moment bij zit te komen van
een bezoek aan onze fraaie Friesche provincie ben ik aan het bijkomen van afgelopen
week. Het was me het weekje weer wel. Na 4 hele drukke en lange dagen op mijn
werk werden in de nacht van 24 op 25 april vlot 4 kittens geboren. Na half 3 gebeurde
er niks meer. Dorien en ik voelden nog duidelijk leven in haar buik. Er waren
geen weeën meer en er was geen persdrang. Oré was heel relaxed, dus
we besloten om af te wachten. Om 9 uur wilde ik toch graag even overleg met de
dierenarts. Hij vond dat ik langs moest komen.De kittens lagen al bij de kittens
van Danah. Die bleven thuis. Weeënopwekkers zag de da niet zitten. Hij wilde
een keizersnee doen. We hebben Oré achter moeten laten. Op de foto die
gemaakt werd ( vraag mij niet waarom; ik was het er niet mee eens, maar het moest
toch...) was 1 kitten te zien. Dat vond ik een tikkie vreemd; ik dacht er meer
gevoeld te hebben. Toen ik thuis kwam belde de da dat hij nog een keer goed gekeken
had en dat hij 2 kittens zag. Een uur later bleken er 3 geboren.......Ik was blij
toen ik haar weer kon halen. Ze was natuurlijk super gestressed. Opmerkelijk was
hoe snel ze eenmaal thuis weer ontspande. Samen met Danah ging ze hun 9-tal al
snel verzorgen. Dat bleek erg lastig. Ze was nogal ruim geschoren en de kittens
hadden daardoor weinig houvast in het zoeken naar een tepel. De onrust was hierdoor
de eerste nachten enorm. Oré vond die onrust erg vervelend en dumpte de
kittens vervolgens bij mij in bed. Danah die het onderscheid natuurlijk niet kon
maken tussen haar kittens en die van Oré vond het helemaal niks dat Oré
met de kittens aan de haal ging. Dit gedoe leverde het tafereel op van 2 poezen
die ieder aan een kant van een kitten aan het trekken waren. Ik werd er na 3 slapeloze
nachten een tikkie wanhopig van. Uiteindelijk in de loop van afgelopen zondagavond
keerde de rust weer. De kittens gingen hun plek vinden en begonnen langzaam te
groeien. Er is een klein pukkie bij die niet zo wil groeien en die we aan het
bijvoeden zijn. De rest doet het prima. Vanavond gaan Dorien en ik ons nog een
keer goed onder alle staartjes kijken en namen voor het stel verzinnen. Die keizersnee
zit me wel een beetje dwars.....achteraf heb ik nog steeds het gevoel dat ik af
had moeten wachten; zeker ook nadat ik van andere fokkers verhalen heb gehoord
van 12 uur of meer tussen kittens. Ik blijf het lastig vinden dat ik het gevoel
heb in sommige zaken meer verstand te hebben van katten dan een dierenarts. Het
was in ieder geval een dure ervaring.



donderdag
17 april 2008
Het gaat goed met de meisjes. Ze zijn nu 4 dagen oud
en netjes aan het groeien. De eerste dagen was dat helaas niet zo. Ze hadden continue
ruzie om dezelfde tepel en zodra een van de meisjes eindelijk de tepel veroverd
had duwde de ander haar er weer vanaf. Bij die tepelworstelwedstrijden werd erg
hard gegild door de meisjes. Hierdoor werd tante Eva weer zeer onrustig en die
haalde de vechtende parijen uit elkaar door een van de 2 onder het dekbed te leggen.
Een tikkie onrustig dus.....
De rust lijkt weer gekeerd en Fahima en Filiz
groeien nu prima. Filiz heeft zelfs haar ogen al open! Omdat alle katten in een
mand wilden liggen bij Danah en haar kittens heb ik precies dezelfde mand erbij
aangeschaft. Daar ligt natuurlijk ook zo'n lekker warmtematrasje in. Met katten
en vooral met Oostersen is het altijd afwachten of ze de goede bedoeling van het
extra mandje zullen waarderen....regelmatig ligt de hele familie erin inclusief
de mannen die de kittens deze keer vanaf dag een accepteren.Danah heeft nu wat
meer ruimte
13 april 2008
En altijd gaan dingen weer anders dan je denkt...Danah zwanger van Tears.
Na een paar weken had ze een flinke buik die in de weken erna nauwelijks in omvang
toe nam. Ik voelde bijna niks bewegen in haar buik en als ik wat voelde dacht
ik dat ik het me verbeelde. Begin april had ze ineens vaginaal bloedverlies; af
en toe een drupje. Ik ging me zorgen maken. Een bezoek aan de dierenarts leek
me zinloos. Ervaringen in het verleden leerden dat dierenartsen altijd aanraden
om af te wachten en dat deed ik; hoe moeilijk ik het ook vond. Doren, mijn dochter
bleef volhouden dat ze leven voelde en dacht aan 2 kittens. Ik voelde af en toe
wat, maar overtuigend was het niet. Afgelopen vrijdag werd Danah ineens onrustig
en beviel in de loop van de avond van een stukje placenta. Daarna was ze weer
rustig en deed alsof er niets gebeurd was. Wel wilde ze steeds Eva, haar zus in
de mand trekken; voor ons een teken dat de bevalling toch op komst was. We besloten
e.e.a af te wachten en anders maandag naar de dierenarts te gaan. Ik was bang
dat er een dood kitten in haar buik kon zitten.
Vannacht om kwart voor
4 schrok ik wakker van gepiep. Onder mijn dekbed lagen keurig schoon, droog, alles
opgeruimd 2 kleine dames. Moeder Danah lag heerlijk te dutten in de mand. Ik wist
NIET wat ik zag. Elke bevalling is weer anders; dat blijkt maar weer. Ze had "de
klus" tussen half één en half 4 'snachts in haar eentje geklaard.
Filiz en Fahima zijn 2 springlevende dames; choc en lilac spotted. Aanvankelijk
was het even wennen voor de andere dames ( de heren willen nooit iets van kittens
weten zolang ze er niet mee kunnen spelen) Oré moet over 2 weken bevallen
en begon meteen de kittens voor zichzelf op te eisen. Eva was er lief maar onhandig
mee. Na wat strubbelingen liggen ze nu met zijn allen in een mand. De foto's spreken
voor zich.
