maandag 12 januari 2009

En zo zijn we ineens in 2009 beland; weer een nieuw jaar. Een januaridip ken ik niet. Ik sta ieder jaar weer enthousiast in januari naar een fris nieuw jaar te kijken vol verwachting wat dat jaar weer brengen zal. De verwachtingen voor 2008 waren vol hoogtepunten ( 25 jarig huwelijk, 50 jaar worden, 2 kinders eindexamen, 2 kinderen die hun 18e verjaardag vierden) Het waren mooie feesten. Helaas gaf 2008 ook meer verdriet en zorgen dan andere jaren door ziekte van dierbaren en het overlijden van mijn vader.Mijn vader was oud en op, maar het is een eenzaam gevoel geen ouders meer te hebben. Gelukkig zijn Dorien en een vriendin die ernstig ziek was beiden beter verklaard en dat zijn gebeurtenissen om meer dan dankbaar voor te zijn!

Wat de katten betreft was 2008 ook een jaar van hoogte - en dieptepunten. Voor het eerst werd een Matya Mou kat best in show: Dodi. Trots als een pauw waren we in Bleiswijk. Ook in Schiedam viel hij in de prijzen. De show in Nieuwegein moesten we voorbij laten gaan omdat de katten niet helemaal fit waren. A.s. zondag gaan we met Dodi en Filiz naar de show in Haarlem. Filiz is een kitten van Danah. Danah en Oré hadden afgelopen zomer beiden kittens: 9 stuks in totaal. Het was superdruk, maar ook superleuk. 7 kittens hebben er geweldig personeel gevonden. Filiz is als fokpoesje hier blijven wonen. Godyvert is hier blijven wonen omdat, we nadat we aan het begin van zijn leven voor zijn leven vreesden, erg aan hem gehecht zijn geraakt. Hij is inmiddels gecastreerd. In 2008 hebben we afscheid moeten nemen van een aantal katten. Altijd weer een moeilijke beslissing, maar we zijn er van overtuigd dat we de juiste beslissing genomen hebben en hebben op dierwaardige manier afscheid genomen van Milou, Boudewijn en Beaudine. Een ander afscheid was het afscheid van Tears die erg dominant werd binnen de kattengroep. Voor hem hebben we een geweldig nieuw thuis gevonden bij Maaike. Het gaat geweldig met hem!

2009 is begonnen met geweldig weer. Voor het eerst in jaren kon er weer geschaatst worden. Bij een aantal van mijn kinderen is goed te merken dat er "Fries bloed" door de aderen stroomt. Wanneer er ijs ligt gaan harten sneller slaan en wordt er uren door gebracht op het ijs. De "grote plas" in het schollebos was dichtgevroren. Het was er prima schaatsen. Nu maar duimen dat de vorst terug wil komen. Zelf ben ik geen schaatster meer na een vervelende knieblessure. Ik heb genoten van het prachtige weer, veel gewandeld en veel foto's gemaakt. Ik vind het heerlijk om vogels te kijken en bij te voeren en met deze kou kwam ik veel vogels tegen die ik anders niet zie. Zo had ik een specht in de tuin aan een vetbol bungelen en in het bos kwam ik koperwieken en een ijsvogel tegen: helemaal leuk!

Katten plannen zijn er genoeg. Zoals eerder aangegeven gaan we met Filiz en Dodi naar de Felikatshow in Haarlem a.s. zondag. Welke andere shows we nog zullen gaan bezoeken weten we nog niet. Danah is uit logeren bij Nanda en Harry in Drouwen. Ze schijnt het gezellig te hebben met Starsky, hun blauwe OSH kater. We gaan afwachten of e.e.a wat opgeleverd heeft. Komend weekend komt ze weer terug. Of we met Eva nog een nest gaan plannen weten we niet. Eva is een beetje dom.....gaat bij een dekking op haar rug liggen. We hebben ook weer geen zin om kilometers af te leggen voor een dekking die gedoemd is te mislukken. Enfin, we zien het allemaal wel.

2009: we hebben er zin an!

maandag 27 oktober 2008

Soms moet je als fokker beslissingen nemen die je niet wil nemen en waarvan je dacht dat je ze nooit zou nemen toen je nog geen katten fokte of toen je net met fokken begon.

Iedere kat die bij mij in huis kwam zou hier oud worden en dood gaan...punt...

Mensen die "zomaar" hun dieren "weg" deden waren slechte mensen....punt....

Inmiddels weet ik dat zaken niet zo zwart/wit zijn. Nou geldt dat voor heel veel zaken in het leven...dingen zijn meestal een tikke genuanceerder wanneer je er over na denkt. Dit dagboekstukje is zeker niet op mijn "eigen straatje schoon te vegen". Ik weet dat er veel mensen zijn die denken zoals ik dacht en ik wil eerlijk blijven in mijn catteryverhalen.

Tears was een poosje uit logeren geweest bij een bevriende cattery voor een dekking. Hij had daar voor fraaie kittens gezorgd. Gecastreerd kwam hij terug, want voor ons en hem was zijn dekcarriére ten einde. Tears is een enorme lieverd. Hij kan kroelen, spinnen als geen ander, maar in de groep was hij enorm dominant. Vooral Beaudine, onze zwarte castraat poes, moest het erg ontgelden. Zodra hij haar zag viel hij haar aan. De rest van de groep werd dan ook onrustig, dus er viel voor ons veel te regelen zodat die confrontaties niet plaats vonden. Homeopatische druppels, bachtherapie; het mocht niet baten. Als wij niet thuis waren verbleef Tears in een bench.Als wij wel thuis waren zat hij tevreden spinnend bij ons op schoot.

Afgelopen week stond er een berichtje op mijn voicemail van een van de dierenartsassistentes van onze dierenarts. Afgelopen jaren liet ze regelmatig weten helemaal weg te zijn van het Oosterse ras. Toen ik afgelopen zomer op de praktijk was om mijn kittens te laten vaccineren vertelde ze dat ze ging verhuizen en dan plek had voor een kat. Bij voorkeur natuurlijk een Oosterse.Ik had haar geadviseerd tegen die tijd te bellen en dat ik zou helpen zoeken.Toen ik haar voicemail afluisterde met het verzoek terug te bellen. Heb ik het eerst even zo gelaten en niet terug gebeld tot na het weekend:ik was het niet van plan, maar ineens schoot Tears door mijn hoofd. Zoals het nu ging was het voor hem niet leuk en ik hield te veel van hem om zo nog (hoe lang?) door te modderen. Maaike, de da assistente, was meteen enthousiast. Een paar uur later stond ze al op de stoep om hem op te halen.....Ineens was hij weg.....

Het gaat hem goed. Maaike heeft 2 hondjes die hij kopjes geeft. Dat deed Tears bij Jacob ook altijd en hij is ooit opgegroeid met een Doberman. De hondjes moeten meer wennen aan hem dan hij aan hun en zoals ik de mails van Maaike lees gaat het helemaal goed komen en heeft hij een geweldig nieuw thuis en hebben Maaike en haar zoon een super kat! Enne.....mochten er alsnog problemen optreden dan komt hij weer gewoon terug. Die afspraak hebben we ook gemaakt.

De rust in de groep lijkt weer gekeerd. En wat het vinden van een goed tehuis betreft: dat is voor een volwassen kat niet anders als voor een kitten.

Als ze maar goed terecht komen!!!!

1 september 2008

Bijna herfst. Het is in onze tuin al heel goed te merken. Iedere ochtend moeten we ons een weg banen naar het kippenhok door allerlei fraaie spinnewebben heen van diverse spinnen in diverse maten. Ik vind het iedere keer weer zielig om die fraai geweven webben kapot te maken, maar het kan helaas niet anders. Ik blijf me overigens verbazen hoe snel zo'n web weer hersteld wordt en opnieuw in de weg hangt.Ook blijf ik me verbazen hoe sommige webben " erbij hangen" gesponnen vanaf de dakgoot; draden soms van meters....onze tuin hangt er vol mee. Een echte spinnenliefhebber ben ik niet, maar ze intrigeren me wel.

Inmiddels heeft ook Goya een superthuis gevonden bij Carla in Haarlem. Zij had al een Oosterse castraat van 3 jaar oud en een europese korthaardame op leeftijd. Ze had het idee dat haar Oosterse een speelmakker nodig had, zag de foto van Goya en was meteen verkocht en heel enthousiast, dus ook met hem gaat het inmiddels prima. Een mooi einde van het kittenseizoen; even "rust" in onze tent. Echt rustig is het nooit.Dat zouden we ook niet willen.... We zijn met de hele kattenschare plus tekkel Jacob naar de dierenarts geweest voor de jaarlijkse vaccinaties. Alles is gezond bevonden. Altijd weer prettig. Zondag de eerst show weer. We hopen op een leuke dag.

Vandaag zijn Marlous en Dorien Jive weer terug aan het brengen naar zijn stal op de manege. Zal wel wennen zijn voor hem. Hij heeft 2 maanden vakantie gehad en met Puck en Goos op de wei gestaan. Nu moet hij weer aan de bak. De meiden hebben er zin in...ik hoop hij ook...... Hij is vandaag voorzien van nieuwe schoenen door de hoefsmid en is door Marlous en Dorien gewassen en geknipt. Na 2 maanden wei zag hij er eerder uit als een varken als een Haflinger. Volgens de meisje ziet hij er nu weer picobello uit. De wei heeft altijd te lijden onder die 2 maanden " ponnygeweld". Komende maanden gaan we aan de slag om het onkruid wat er nog staat te vernietigen, de kanten op te laten trekken en daarna gras te zaaien in de hoop dat er volgend jaar zomer weer een fraai gazonnetje beschikbaar is. Puck en Goos zullen ook weer vaker in hun stalletje staan. De vakantie is voor iedereen voorbij en dat blijft altijd weer wennen.....

maandag 11 augustus

Vakantie! We hadden gehoopt op beter weer, maar helaas...wederom lijkt de zomer meer op herfst en is de zon ver te zoeken. We troosten ons met fraaie sportmomenten op TV en kijken veel naar de Olympische spelen. Sinds vorige week zijn Har en ik trotse eignaren van een plamaTV. Dit was een cadeau van familie en vrienden ter gelegenheid van ons 25 jarig huwelijk en ons beider 50 "worden" . Ik was afgelopen dinsdag aan de beurt en Har in September. De kinderen hadden een fraai feest georganiseerd compleet met Sarah en een heerlijke BBQ.Helemaal TOP!

Inmiddels hebben 6 kittens het nest verlaten.Ze zijn stuk voor stuk goed terecht gekomen en hebben het goed naar hun zin bij hun nieuwe personeel. Alleen voor Goya heb ik nog geen nieuw thuis kunnen vinden. Dat is jammer, want het is een heel leuk ventje

Filiz en Godiva groeien als kool....nou ja Godiva.....ik heb het nog nooit eerder gehad, maar in dit nest heb ik 2x een kater voor een poesje aangezien. In het verleden heb ik wel eens getwijfeld, maar uiteindelijk altijd de goede keus gemaakt. Godiva blijft een beetje apart; was aanvankelijk ook een beetje achter in haar ontwikkeling..oeps...zijn ontwikkeling dus. Hij gaat nu als een speer, eet als een wolf, is zelfs een beetje aan de mollige kant en gaat voortaan door het leven als " Godyvert".

Verder heb ik Dodi, Filiz en Godyvert op gegeven voor de eerste Felikatshow van het seizoen in Schiedam, 7 september a.s. 'S even kijken wat de heren keurmeesters van de 2 pukken vinden. Dodi heeft nog een CAP nodig en we hopen die daar te halen. We hebben wel weer zin om naar een show te gaan.

Met Tears gaat het nog niet helemaal goed in de groep. Hij kan het vinden met iedereen behalve met Beaudine, onze oudste castraat poes. Zodra hij haar ziet wil hij met haar knokken. Dat is jammer, want Tears zelf is een verschrikkelijk lieve kat. Hij krijgt momenteel bachtherapiedruppels: bullying; met het idee baat het niet dan schaadt het niet. Helaas zien we tot nu toe geen resultaat. Verder wordt het in de kattengroep weer een beetje rustiger in huis. Nog maar 3 kittens i.p.v. 9. Het is gewoon even wennen....we slapen weer..........

zondag 20 juli 2008

9 kittens....dat geeft een boel leven in de brouwerij. We willen ze 'snachts niet in de woonkamer hebben uit angst dat ze de boel daar verbouwen, dus hebben we ze in onze slaapkamer. Dat dat ook niet altijd een succes is zal iedereen begrijpen. Als we 'savonds op bed gaan krijgen ze nog een hapje eten en gaan ze erna tevreden slapen. Niks aan de hand tot een uurtje of half 5. Op dat tijdstip is "the gang" uitgeslapen en is het feest. 9 kittens vliegen over de grond, over het bed, onder de dekens, klimmen en springen in de krabpaal.Die krabpaal hebben we 2 maanden geleden bij gekocht. Hij is al aardig gesloopt door de "lovely 9". Na het vertrek van de kittens kan hij straks zo de container in....Deze keetpartij houden ze makkelijk tot een uur of 8 vol; iedere dag weer. Wij lopen met wallen onder onze ogen en zien er op sommige plekken wat gehavend uit. De kleine pukken houden er namelijk weinig rekening mee dat wij ook in bed liggen......Toch gaan we ze straks weer missen......

14 juli 2008

Ineens werd 2008 op een heel verdrietige manier speciaal. Dorien werd heel erg ziek en moest worden opgenomen in het ziekenhuis. Daar bleek dat haar nieren nauwelijks meer functioneerden en dat de mogelijkheid er in zat dat nierdialyse nodig zou zijn. Iedereen zal begrijpen dat onze bezorgheid grenzeloos was. Na een paar dagen ging haar nierfunctie met sprongen vooruit en zoals het er nu uitziet zullen ze geen blijvende schade overhouden. Dorien is langzaam maar zeker weer opgeknapt. In de week nadat ze uit het ziekenhuis ontslagen was overleed mijn oude vader toch nog plotseling. De laatste jaren van zijn leven waren voor hem niet leuk. Alzheimer nam zijn leven langzaam maar zeker over en er bleef steeds minder over van de intelligente man die hij ooit was. Het is goed zo.....maar toch is het besef raar dat hij er niet meer is. Morgen krijgen we de uitslag van een aantal testen die bij Dorien gedaan zijn en dat blijft spannend. Dorien zelf is weer de oude en kwam gisteren alsof er niets gebeurd was met Jive even buurten.

Door al het verdriet was er even wat minder tijd voor andere zaken zoals deze site. Maar toch.....er lopen hier nog steeds 9 fraaie, vrolijke, vertederende kittens rond. 9 kittens: het is een heleboel. Af en toe lijken het er wel veel meer; zeker als ze elkaar achterna zitten; dan zie je overal kittens; zeker als de andere katten ook mee gaan doen. Een paar kittens zijnnog op zoek naar nieuw personeel. Er zijn veel nesten "Oostersen" momenteel. We wachten geduldig af. Tot nu toe verhuist Gara eind deze maand naar Zeeland, Garibaldi die Simon gaat heten verhuist naar Arnhem en Fahima verhuist naar Den Haag. Filiz en Godiva blijven hier wonen. Blijven Grigor, Gonzo,Goya en Gina nog over. Stuk voor stuk grappige kittens die ik graag leuk nieuw peroneel gun. Volgende week krijgen ze hun 2e vaccinatie en dan mogen ze de week erna de wijde wereld in.

vrijdag 6-6-2008

De weken vliegen hier voorbij. 2008 is voor ons op veel manieren een speciaal jaar. Har en ik waren in mei 25 jaar getrouwd (we hebben dat met zijn tweeën gevierd met een heerlijk lang weekend in Spanje), onze 2 jongste kinderen hebben eindexamen gedaan ( we duimen voor een goede uitslag..) en Har en ik worden beiden 50 in augustus en september. De kinderen hadden een fraaie verassing voor ons 25 jarig huwelijk en doen geheimzinnig over onze verjaardagen. We wachten het af; spannend blijft het :-)

Ondertussen groeien hier 9 kittens gezond en vrolijk op. Ze groeien als kool, eten prima en weten allemaal de bak te vinden. Ook Godiva onze ieniemini doet het goed. De dag na de geboorte was ze flink afgevallen en kreeg geen kans in het gekrioel van 9 kittens een tepel te vinden. Ondanks bijvoeding groeide ze niks. Ze kreeg daarbij ook nog een pusplekje onder haar staart. Ondanks de antibiotica ging het steeds meer bergafwaarts. Oré en Danah lieten haar links liggen. Dorien en ik dachten echt dat ze het niet zou halen Onze Godiva bleek een doorzetter en langzaam aan ging ze groeien; aanvankelijk maar een paar gram per dag, maar uiteindelijk zat de groei er goed in. Ze weegt inmiddels bijna 400 gram en doet voor niks onder voor haar broers en zussen. Ze is alleen nog een tikkie kleiner.Het wordt een zeer fraai dametje. Natuurlijk zijn we door deze ervaring zeer aan haar gehecht geraakt en het zal niemand verbazen dat ze hier blijft wonen samen met Filiz, het Lilac kitten van Danah.

woensdag 30 april

Terwijl onze koningin op dit moment bij zit te komen van een bezoek aan onze fraaie Friesche provincie ben ik aan het bijkomen van afgelopen week. Het was me het weekje weer wel. Na 4 hele drukke en lange dagen op mijn werk werden in de nacht van 24 op 25 april vlot 4 kittens geboren. Na half 3 gebeurde er niks meer. Dorien en ik voelden nog duidelijk leven in haar buik. Er waren geen weeën meer en er was geen persdrang. Oré was heel relaxed, dus we besloten om af te wachten. Om 9 uur wilde ik toch graag even overleg met de dierenarts. Hij vond dat ik langs moest komen.De kittens lagen al bij de kittens van Danah. Die bleven thuis. Weeënopwekkers zag de da niet zitten. Hij wilde een keizersnee doen. We hebben Oré achter moeten laten. Op de foto die gemaakt werd ( vraag mij niet waarom; ik was het er niet mee eens, maar het moest toch...) was 1 kitten te zien. Dat vond ik een tikkie vreemd; ik dacht er meer gevoeld te hebben. Toen ik thuis kwam belde de da dat hij nog een keer goed gekeken had en dat hij 2 kittens zag. Een uur later bleken er 3 geboren.......Ik was blij toen ik haar weer kon halen. Ze was natuurlijk super gestressed. Opmerkelijk was hoe snel ze eenmaal thuis weer ontspande. Samen met Danah ging ze hun 9-tal al snel verzorgen. Dat bleek erg lastig. Ze was nogal ruim geschoren en de kittens hadden daardoor weinig houvast in het zoeken naar een tepel. De onrust was hierdoor de eerste nachten enorm. Oré vond die onrust erg vervelend en dumpte de kittens vervolgens bij mij in bed. Danah die het onderscheid natuurlijk niet kon maken tussen haar kittens en die van Oré vond het helemaal niks dat Oré met de kittens aan de haal ging. Dit gedoe leverde het tafereel op van 2 poezen die ieder aan een kant van een kitten aan het trekken waren. Ik werd er na 3 slapeloze nachten een tikkie wanhopig van. Uiteindelijk in de loop van afgelopen zondagavond keerde de rust weer. De kittens gingen hun plek vinden en begonnen langzaam te groeien. Er is een klein pukkie bij die niet zo wil groeien en die we aan het bijvoeden zijn. De rest doet het prima. Vanavond gaan Dorien en ik ons nog een keer goed onder alle staartjes kijken en namen voor het stel verzinnen. Die keizersnee zit me wel een beetje dwars.....achteraf heb ik nog steeds het gevoel dat ik af had moeten wachten; zeker ook nadat ik van andere fokkers verhalen heb gehoord van 12 uur of meer tussen kittens. Ik blijf het lastig vinden dat ik het gevoel heb in sommige zaken meer verstand te hebben van katten dan een dierenarts. Het was in ieder geval een dure ervaring.

donderdag 17 april 2008

Het gaat goed met de meisjes. Ze zijn nu 4 dagen oud en netjes aan het groeien. De eerste dagen was dat helaas niet zo. Ze hadden continue ruzie om dezelfde tepel en zodra een van de meisjes eindelijk de tepel veroverd had duwde de ander haar er weer vanaf. Bij die tepelworstelwedstrijden werd erg hard gegild door de meisjes. Hierdoor werd tante Eva weer zeer onrustig en die haalde de vechtende parijen uit elkaar door een van de 2 onder het dekbed te leggen. Een tikkie onrustig dus.....

De rust lijkt weer gekeerd en Fahima en Filiz groeien nu prima. Filiz heeft zelfs haar ogen al open! Omdat alle katten in een mand wilden liggen bij Danah en haar kittens heb ik precies dezelfde mand erbij aangeschaft. Daar ligt natuurlijk ook zo'n lekker warmtematrasje in. Met katten en vooral met Oostersen is het altijd afwachten of ze de goede bedoeling van het extra mandje zullen waarderen....regelmatig ligt de hele familie erin inclusief de mannen die de kittens deze keer vanaf dag een accepteren.Danah heeft nu wat meer ruimte

13 april 2008

En altijd gaan dingen weer anders dan je denkt...Danah zwanger van Tears. Na een paar weken had ze een flinke buik die in de weken erna nauwelijks in omvang toe nam. Ik voelde bijna niks bewegen in haar buik en als ik wat voelde dacht ik dat ik het me verbeelde. Begin april had ze ineens vaginaal bloedverlies; af en toe een drupje. Ik ging me zorgen maken. Een bezoek aan de dierenarts leek me zinloos. Ervaringen in het verleden leerden dat dierenartsen altijd aanraden om af te wachten en dat deed ik; hoe moeilijk ik het ook vond. Doren, mijn dochter bleef volhouden dat ze leven voelde en dacht aan 2 kittens. Ik voelde af en toe wat, maar overtuigend was het niet. Afgelopen vrijdag werd Danah ineens onrustig en beviel in de loop van de avond van een stukje placenta. Daarna was ze weer rustig en deed alsof er niets gebeurd was. Wel wilde ze steeds Eva, haar zus in de mand trekken; voor ons een teken dat de bevalling toch op komst was. We besloten e.e.a af te wachten en anders maandag naar de dierenarts te gaan. Ik was bang dat er een dood kitten in haar buik kon zitten.

Vannacht om kwart voor 4 schrok ik wakker van gepiep. Onder mijn dekbed lagen keurig schoon, droog, alles opgeruimd 2 kleine dames. Moeder Danah lag heerlijk te dutten in de mand. Ik wist NIET wat ik zag. Elke bevalling is weer anders; dat blijkt maar weer. Ze had "de klus" tussen half één en half 4 'snachts in haar eentje geklaard.

Filiz en Fahima zijn 2 springlevende dames; choc en lilac spotted. Aanvankelijk was het even wennen voor de andere dames ( de heren willen nooit iets van kittens weten zolang ze er niet mee kunnen spelen) Oré moet over 2 weken bevallen en begon meteen de kittens voor zichzelf op te eisen. Eva was er lief maar onhandig mee. Na wat strubbelingen liggen ze nu met zijn allen in een mand. De foto's spreken voor zich.